قبل از آن که کتاب مقدّس را بخوانید بهتر است کمی با محتوی آن آشنا شوید. کتاب مقدّس مجموعه‌ای از ۶۶ کتاب است که با کتاب پیدایش آغاز و با کتاب مکاشفه به پایان می‌رسد.
شاید بپرسید پدیدآورندهٔ این کتاب کیست؟ کتاب مقدّس به دست ۴۰ نفر و تقریباً در طی ۱۶۰۰ سال نگارش شده است. اما هیچ کدام از آن‌ها ادعا نکردند که پدیدآورندهٔ این کتاب هستند. یکی از نگارندگان آن چنین نوشت: «تمامی کتب از الهام خداست.» (۲تیموتاؤس ۳:۱۶) نگارنده‌ای دیگر نوشت: ‹روح یَهُوَه به وسیلهٔ من متکلّم شد و کلام او بر زبانم جاری گردید.› (۲سموئیل ۲۳:۲) بنابراین، نگارندگان کتاب مقدّس با زبان خود اذعان کردند که یَهُوَه خدا، حاکم مطلق عالَم، پدیدآورندهٔ کتاب مقدّس است. خدا از طریق این نگارندگان آشکار ساخت که می‌خواهد انسان‌ها او را بشناسند و به او نزدیک شوند.
برای درک بیشتر کتاب مقدّس لازم است به این نکتهٔ مهم نیز توجه کرد: کل کتاب مقدّس یک موضوع را دنبال می‌کند، یعنی این که خدا در آسمان پادشاه است و حق دارد بر بشر حکومت کند. با خواندن این بروشور پی خواهید برد که این موضوع چگونه در کل کتاب مقدّس، از کتاب پیدایش تا کتاب مکاشفه دنبال شده است.
با در نظر گرفتن این اطلاعات می‌توانید این موضوع را در پرخواننده‌ترین کتاب جهان یعنی کتاب مقدّس پیگیر شوید.
اطلاعات مفید در بارهٔ کتاب مقدّس
- در طی ۱۶۱۰ سال نگاشته شده است؛ از ۱۵۱۳ ق.م. تا ۹۸ م. *
- ۳۹ کتاب اوّل به نوشته‌های مقدّس عبرانی یا «عهد عتیق» شناخته شده است؛ قسمت اعظم آن به زبان عبری و بخشی به زبان آرامی نگاشته شده است.
- ۲۷ کتاب آخر به نوشته‌های مقدّس یونانی یا «عهد جدید» شناخته شده است که کل آن به زبان یونانی نگاشته شده است.
- کتاب مقدّس به باب‌ها و آیات تقسیم‌بندی شده است. برای مثال، متّیٰ ۶:۹، ۱۰ به کتاب متّیٰ باب ۶ و آیه‌های ۹ و ۱۰ ارجاع می‌دهد.
نام الٰهی
آیات کتاب مقدّس، خدا را با عنوان‌های مختلفی همچون آفریدگار و خدای متعال معرفی می‌کند. برخی از آن عنوان‌ها خصوصیات خدا را برجسته می‌سازند؛ خصوصیاتی همچون قدّوسیت، قدرت، عدالت، حکمت و محبتش. با این حال، خدا نامی مخصوص برای خود برگزیده است که یَهُوَه می‌باشد. این نام الٰهی در زبان اصلی کتاب مقدّس تقریباً ۷۰۰۰ مرتبه نوشته شده است که اوّلین بار در پیدایش ۲:۴ آمده است. معنای لغت‌به‌لغت نام یَهُوَه این است: «سبب شدن می‌گردد،» به این مفهوم که خود را با هر وضعیتی تطبیق می‌دهد تا مقاصدش را به تحقق رساند. این موضوع تضمینی است بر این که خدا به تمام وعده‌هایی که داده است عمل می‌کند.
نقل از www.jw.org/fa