يادش بخير دختركي بودم با تمام شوقي كه ميتوان در يك كودك انتظار داشت..
شيطون وبازيگوش وسر به هوا..
وعاشق بازي ..
وچه دشوار است همبازي نيافتن..
دور وبرم خالي بود ومتاسفانه دختركي ديگر كنارم نبود تا دخترانه بازي كنم …
همبازيهايم همه پسر بودند …
و من به ناچار پسرانه بزرگ شدم…
پسر بودن حتي كم كم جاي دخترك لجباز ولوس را هم گرفت..
هرچه زمان گذشت من بيشتر تبديل به يك مردشدم
يك مرد تمام عيار…
و هيچگاه نتوانستم طعم بازي زندگي را بچشم
هرگاه خواستم زنانه عشق بورزم مردانه با من جنگيدند
وهرگاه مردانه جنگيدم در هياهوي زندگي عشق را گم كردم …
آه كه چقدر دلم ميخواست هنوز هم دخترك درونم زنده مي بود…
كاش هيچوقت با پسرها بزرگ نميشدم…
كاش هميشه تنها يك زن مي بودم با تمام ضعف ها وزودرنجي هايش…
من قاعده ي بازي با مردها را بلد نبودم وچه بي رحمانه شكست خوردم…
واينك در اوج میانسالی براي دخترك هاي زيبا ومهربان مينويسم
شما را به تمام مقدسات قسم كه همبازي پسرها نشويد ..
پسرها تمام ضعف هايشان وباخت هايشان را روزي بد جبران ميكنند…
روزي كه تو زير اوار احساس جان خواهي داد…
با پسرها هم بازي نشويد….
با پسرها همبازي نشويد..
روز دختر برتمام انهايي كه هنوز دخترك درونشان نفس مي كشد مبارك باد
ناهيد علي اكبري